Kategoria: Artykuły

.

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Kompleksowe leczenie atopowego zapalenia skóry

Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą, nawrotową dermatozą zapalną charakteryzującą się silnym świądem. Częstość jej występowania w populacji wynosi 1,5–9% w zależności od grupy wiekowej, u 20% pacjentów choroba utrzyma się do wieku dorosłego. Leczenie atopowego zapalenia skóry wymaga systematycznego postępowania. Edukacja i codzienna pielęgnacja skóry stanowią podstawę prewencji zaostrzeń. W łagodnym nasileniu choroby pielęgnacja powinna być uzupełniona leczeniem miejscowym. W przypadkach umiarkowanych i ciężkich stosuje się fototerapię i leczenie systemowe. Skuteczne leczenie atopowego zapalenia skóry pozytywnie wpływa na jakość życia chorych oraz poprawę ich zawodowego i społecznego funkcjonowania.

Czytaj więcej

Bilastyna – lek przeciwhistaminowy o dużym znaczeniu w dermatologii, w tym w populacji pediatrycznej

Leki przeciwhistaminowe (LP) należą do grup farmaceutyków najczęściej zalecanych w klinicznej praktyce pediatrycznej oraz w dermatologii dziecięcej. Również bardzo często są zalecane w leczeniu szerokiego panelu chorób alergicznych dotyczących innych narządów i układów poza skórą. Z tego względu w istotnym stopniu zintensyfikowano badania w zakresie wszelkich aspektów stosowania LP (zwłaszcza nowej generacji) w populacji dzieci. Podawanie ich w tej grupie wiekowej musi spełniać wszelkie wymagania zwłaszcza w zakresie ich bezpieczeństwa i gwarantować skuteczność. Ze względu na relatywnie niewielki wybór nowoczesnych LP przeznaczonych do leczenia chorób alergicznych u dzieci najnowszym z nich, takim jak bilastyna, warto poświęcić szczególną uwagę. Lek ten, znany już od dawna ze swojej skuteczności i bezpieczeństwa u dorosłych, jest dostępny w dwóch formulacjach przeznaczonych dla populacji pediatrycznej, co daje nam możliwość skutecznej i nowoczesnej terapii przeciwhistaminowej u dzieci.

Czytaj więcej

Pęcherzyca

Pęcherzyca to autoimmunologiczna pęcherzowa choroba skóry, której istotą jest produkcja autoprzeciwciał skierowanych przeciwko błonie komórkowej keratynocytów doprowadzających do akantolizy. Częstość występowania tej jednostki chorobowej szacuje się na mniej więcej 0,76–5 nowych przypadków na 1 000 000 na rok. Klinicznie pęcherzyca charakteryzuje się obecnością nadżerek oraz wiotkich pęcherzy na skórze i/lub błonach śluzowych. Z uwagi na duże zróżnicowanie obrazu klinicznego i cech histologicznych wyróżnia się wiele jej podtypów. Najważniejszym badaniem potrzebnym do rozpoznania pęcherzycy jest bezpośrednie badanie immunofluorescencyjne. Z kolei określenie antygenu rozpoznawanego przez autoprzeciwciała w surowicy pozwala na ustalenie głównego podtypu pęcherzycy. Terapią z wyboru są glikokortykosteroidy ogólne w połączeniu z lekiem oszczędzającym steroidy, aczkolwiek w ostatnim okresie coraz większą rolę w leczeniu przypisuje się rytuksymabowi – przeciwciału monoklonalnemu skierowanemu przeciwko limfocytom B.

Czytaj więcej

Leczenie trądziku pospolitego

Trądzik jest najczęstszą chorobą skóry. Istnieje wiele możliwości leczenia miejscowego i ogólnego tego schorzenia. Środki wykorzystywane w terapii zewnętrznej obejmują miejscowe retinoidy, kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki i kombinacje tych leków. W przypadku opornego lub cięższego trądziku można rozważyć przyjmowanie leków doustnych, w tym antybiotyków, izotretynoiny lub terapii hormonalnej. W niniejszym artykule omówiono możliwości terapii trądziku pospolitego z uwzględnieniem wskazań do wyboru stosowanego leczenia.

Czytaj więcej

Podkreślenie roli dwusiarczku selenu w kontekście pielęgnacji skóry głowy z łuszczycą lub łupieżem

Choroby skóry głowy stanowią jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się do gabinetów dermatologicznych. Wśród nich czołowe miejsce zajmują łupież, łojotokowe zapalenie skóry oraz łuszczyca. Do leczenia tych schorzeń stosuje się preparaty miejscowe o działaniu przeciwzapalnym, przeciwgrzybiczym lub keratolitycznym, a w cięższych przypadkach również leczenie ogólne. Podłożem przeznaczonym do leczenia miejscowego zmian w obrębie skóry głowy są szampony, z których większość jest zarejestrowana jako leczenie wspomagające chorób skóry głowy. Dwusiarczek selenu jest dostępny w formie 2-proc. szamponu. Ma właściwości przeciwgrzybicze, keratolityczne i cytostatyczne w stosunku do komórek nabłonka. W licznych badaniach wykazano jego skuteczność w zmniejszaniu nasilenia łuszczenia, odczucia świądu oraz w utrzymaniu remisji. Standardowy schemat leczenia polega na stosowaniu szamponu dwa razy w tygodniu przez pierwsze dwa tygodnie, a następnie raz w tygodniu przez kolejne dwa tygodnie – po czterech–sześciu tygodniach przerwy cykl się powtarza. Działania niepożądane występują u mniej więcej 3% pacjentów, najczęściej pod postacią alergicznego kontaktowego zapalenia skóry oraz przemijającej zmiany zabarwienia włosów. Dwusiarczek selenu posiada korzystny profil ryzyka oraz udokumentowaną skuteczność leczniczą i można rozważyć jego włączenie do terapii wspomagającej chorób skóry głowy.

Czytaj więcej

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania takrolimusu w leczeniu atopowego zapalenia skóry

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą, niezakaźną chorobą zapalną skóry, dla której charakterystyczne są okresy zaostrzeń i remisji. Występuje w krajach rozwiniętych u 15–20% dzieci. Uważa się, że w rozwoju AZS szczególnie istotną rolę odgrywają interakcje między zaburzeniami funkcji bariery skórnej, nieprawidłowościami odpornościowymi oraz czynnikami zakaźnymi i środowiskowymi. Rozpoznanie AZS opiera się na klasycznych kryteriach klinicznych, sformułowanych przez Hanifina i Rajkę w 1980 r., zmodyfikowanych w latach późniejszych. Postępowanie w AZS jest kompleksowe, a na podjęcie decyzji terapeutycznej wpływa wiek pacjenta, lokalizacja zmian chorobowych i ich nasilenie oraz inne, współistniejące zaburzenia. Takrolimus to miejscowy inhibitor kalcyneuryny (mIK), organiczny związek chemiczny. Zgodnie z obecnymi wskazaniami rejestracyjnymi lek w formie maści o stężeniach 0,03% i 0,1% jest stosowany w terapii umiarkowanych i ciężkich postaci AZS u dorosłych i dzieci powyżej drugiego roku życia. Warto podkreślić możliwość stosowania takrolimusu w terapii krótkotrwałej oraz w długotrwałej, przerywanej (tzw. terapii proaktywnej). Takrolimus charakteryzuje się wysoką skutecznością działania, potwierdzoną w badaniach klinicznych, a także dobrym profilem bezpieczeństwa. W artykule omówiono potencjał terapeutyczny takrolimusu w AZS.

Czytaj więcej

Hidradenitis suppurativa. Trudna w diagnostyce, niemożliwa do wyleczenia

– Kilka lat temu chcieliśmy zbadać, jak ta choroba wpływa na partnerów pacjentów. Okazało się, że ponad 30% chorych w ogóle nie ma partnera życiowego. Poczucie odrzucenia społecznego jest wśród nich bardzo duże – o hidradenitis suppurativa opowiada prof. dr hab. Jacek Szepietowski, kierownik Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu.

Czytaj więcej

Leczenie biologiczne u pacjentów z łuszczycą i łuszczycowym zapaleniem stawów

Łuszczyca to przewlekła, niezakaźna choroba o nawrotowym przebiegu, należąca do grupy chorób autoimmunologicznych. W jej przebiegu dochodzi do zajęcia skóry oraz u niektórych pacjentów do rozwoju zaburzeń metabolicznych, sercowo-naczyniowych i/lub stawowych w postaci artropatii seronegatywnej, czyli łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS). Co istotne, w 2014 r. Światowa Organizacja Zdrowia uznała łuszczycę za poważną chorobę niezakaźną oraz podkreśliła potrzebę zrozumienia globalnego obciążenia tą chorobą. W terapii łuszczycy mają zastosowanie różne metody leczenia, w tym miejscowego i ogólnego. Podkreśla się, że leki biologiczne z uwagi na selektywne działanie na konkretny punkt reakcji immunologicznej, stanowiącej etap rozwoju chorób, stanowią skuteczną i bezpieczną opcję terapii. W niniejszym artykule przedstawiono leki biologiczne zarejestrowane do leczenia łuszczycy i ŁZS, z uwzględnieniem skuteczności i profilu działań niepożądanych.

Czytaj więcej

Skóra w okresie menopauzy i jej pielęgnacja

Menopauza to naturalny, ale szczególny etap w życiu kobiety, który średnio zaczyna się około 50. roku życia i prowadzi do znacznych niekorzystnych zmian również  w skórze, które nakładają się na objawy starzenia chronologicznego i fotostarzenia. Skóra jest sucha, cienka, traci napięcie i jędrność, zmarszczki stają się bardziej widoczne, pogłębiają się bruzdy i pojawiają się liczne przebarwienia. W tym okresie niezmiernie ważna jest codzienna prawidłowa pielęgnacja skóry, która może w znacznym stopniu zmniejszyć niekorzystne efekty kliniczne starzenia. Musimy ją z jednej strony chronić przed niekorzystnym działaniem ekspozomu, ale również odpowiednio poprawiać barierę naskórkową, zmniejszać TEWL, odpowiednio nawilżać, nadawać blask skórze, niwelować przebarwienia oraz pobudzać naskórek i skórę właściwą do prawidłowej odnowy. Nieodzowne jest stosowanie fotoprotekcji i dermokosmetyków z substancjami aktywnymi, takimi jak: antyoksydanty, witamina C, E, PP madekasozyd, proxylan, retinol,  kwas hialuronowy, które poprawią jakość skóry.  

Czytaj więcej

Skuteczność inhibitorów 5-α-reduktazy pochodzenia roślinnego w leczeniu łysienia androgenowego o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu u kobiet

Enzym 5-α-reduktaza odpowiada za konwersję testosteronu do dihydrotestosteronu (DHT), który jest uważany za jeden z głównych czynników odpowiedzialnych za występowanie łysienia androgenowego u kobiet (female androgenetic alopecia – FAGA). Finasteryd i dutasteryd są obecnie jedynymi lekami hamującymi 5-α-reduktazę wykorzystywanymi w terapii pacjentek z FAGA. Wzrasta zainteresowanie branży farmaceutycznej w opracowywanie produktów zawierających substancje roślinne, przeznaczonych do leczenia łysienia androgenowego. Rośliny zawierające fitosterole są już powszechnie stosowane w leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego (benign prostatic hyperplasia – BPH), z uwagi na ich właściwości hamujące 5-α-reduktazę. Antyandrogeny pochodzenia roślinnego to m.in. ekstrakty z palmy sabałowej, śliwy afrykańskiej, zielonej herbaty, nasion dyni, z rozmarynu i lukrecji gładkiej. Naturalnie występujące inhibitory 5-α-reduktazy mogą się stać w przyszłości użyteczną metodą wspomagania terapii łysienia androgenowego u kobiet, jednak potrzebne są dalsze badania potwierdzające ich skuteczność kliniczną oraz rozwiązujące problem dawkowania i profilu bezpieczeństwa. W pracy omówiono różne substancje mające działanie hamujące 5-α-reduktazę i możliwości ich wykorzystania w leczeniu łysienia androgenowego o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu u kobiet.

Czytaj więcej

Atopowe zapalenie skóry w okolicach wrażliwych

Zmiany skórne w przebiegu atopowego zapalenia skóry (AZS) mogą się lokalizować w różnych okolicach ciała. U dzieci często choroba występuje na policzkach, szyi, dłoniach, w okolicach zgięciowych, które często są zaliczane do tzw. okolic wrażliwych skóry. Te obszary mogą ulec zmianie wraz z wiekiem. Jak wiadomo, atopowe zapalenie skóry jest chorobą przewlekłą, z okresami zaostrzeń i remisji zmian skórnych. Dobry plan pielęgnacji skóry i prawidłowe stosowanie leków mogą pomóc poprawić stan skóry i redukować nasilenie zaostrzeń zmian. Niniejsza praca ma na celu przedstawienie zasad terapii dotyczącej okolic wrażliwych, które wymagają szczególnego postępowania leczniczego.

Czytaj więcej