Autor: Joanna Czuwara

dr hab. n. med.; Katedra i Klinika Dermatologiczna, Warszawski Uniwersytet Medyczny
ul. Koszykowa 82a, 02-008 Warszawa 
kierownik kliniki prof. dr hab. n. med. Lidia Rudnicka 

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Kompleksowe leczenie atopowego zapalenia skóry

Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą, nawrotową dermatozą zapalną charakteryzującą się silnym świądem. Częstość jej występowania w populacji wynosi 1,5–9% w zależności od grupy wiekowej, u 20% pacjentów choroba utrzyma się do wieku dorosłego. Leczenie atopowego zapalenia skóry wymaga systematycznego postępowania. Edukacja i codzienna pielęgnacja skóry stanowią podstawę prewencji zaostrzeń. W łagodnym nasileniu choroby pielęgnacja powinna być uzupełniona leczeniem miejscowym. W przypadkach umiarkowanych i ciężkich stosuje się fototerapię i leczenie systemowe. Skuteczne leczenie atopowego zapalenia skóry pozytywnie wpływa na jakość życia chorych oraz poprawę ich zawodowego i społecznego funkcjonowania.

Czytaj więcej

Trudności diagnostyki histologicznej wyprysku i łuszczycy Jak interpretować psoriasiform dermatitis?

Praca prezentuje podstawowe histologiczne zmiany w biopsjach diagnostycznych skóry od pacjentów z wypryskiem i łuszczycą. W przypadkach wątpliwych, w których występują zmiany wypryskowe obejmujące obrzęk spongiotyczny naskórka przy łuszczycopodobnej jego przebudowie, postawienie jednoznacznego rozpoznania bywa trudne. Jednocześnie należy mieć świadomość, że łuszczycopodobne zapalenie skóry jest terminem umownym i najczęściej dotyczy zmian w przewlekle drażnionych anatomicznych lokalizacjach, jak dłonie, stopy, łokcie, kolana lub okolice wyprzeniowe. Łuszczycopodobne zapalenie skóry nie powinno być jednak używane w odniesieniu do takich chorób jak łupież różowy Giberta, łupież czerwony mieszkowy, kiła wczesna drugorzędowa, łuszczycopodobne osutki polekowe, przewlekła grzybica, acrodermatitis enteropathica czy acute generalized exanthematous pustulosis, ponieważ są to odrębne jednostki chorobowe, które prezentują charakterystyczne zmiany mikroskopowe i wymagają specyficznego leczenia. Należy także pamiętać, że do badania histologicznego powinno się pobierać zmiany skórne niezmienione leczeniem i bez wtórnych zmian takich jak wydrapania i nadkażenie bakteryjne dla uzyskania najbardziej wiarygodnego histopatologicznego rozpoznania. 

Czytaj więcej