Praca prezentuje podstawowe histologiczne zmiany w biopsjach diagnostycznych skóry od pacjentów z wypryskiem i łuszczycą. W przypadkach wątpliwych, w których występują zmiany wypryskowe obejmujące obrzęk spongiotyczny naskórka przy łuszczycopodobnej jego przebudowie, postawienie jednoznacznego rozpoznania bywa trudne. Jednocześnie należy mieć świadomość, że łuszczycopodobne zapalenie skóry jest terminem umownym i najczęściej dotyczy zmian w przewlekle drażnionych anatomicznych lokalizacjach, jak dłonie, stopy, łokcie, kolana lub okolice wyprzeniowe. Łuszczycopodobne zapalenie skóry nie powinno być jednak używane w odniesieniu do takich chorób jak łupież różowy Giberta, łupież czerwony mieszkowy, kiła wczesna drugorzędowa, łuszczycopodobne osutki polekowe, przewlekła grzybica, acrodermatitis enteropathica czy acute generalized exanthematous pustulosis, ponieważ są to odrębne jednostki chorobowe, które prezentują charakterystyczne zmiany mikroskopowe i wymagają specyficznego leczenia. Należy także pamiętać, że do badania histologicznego powinno się pobierać zmiany skórne niezmienione leczeniem i bez wtórnych zmian takich jak wydrapania i nadkażenie bakteryjne dla uzyskania najbardziej wiarygodnego histopatologicznego rozpoznania.