Zespół metaboliczny włuszczycy

Liczne badania epidemiologiczne dowodzą częstszego współistnienia zespołu metabolicznego i jego elementów (insulinooporności, dyslipidemii aterogennej, nadciśnienia tętniczego) u chorych na łuszczycę, zwłaszcza z jej ciężkim przebiegiem. Prowadzi to do szybkiego rozwoju miażdżycy i chorób sercowo-naczyniowych. Okazuje się, że w stanie zapalnym towarzyszącym formowaniu się grudki łuszczycowej biorą udział te same komórki układu immunologicznego (Th1, Th17, makrofagi), podobne cytokiny [czynnik martwicy nowotworu (tumor necrosis factor – TNF-α), interleukiny 6 i 11 (IL-6, IL-17)], cząsteczki adhezyjne (ICAM-1, e-selektyny) i czynniki angiogenne [czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego (vascular endothelial growth – VEGF)]. Na tej podstawie stworzono koncepcję „marszu łuszczycowego”.
 Ogólnoustrojowy stan zapalny towarzyszący łuszczycy, podsycany przez cytokiny prozapalne i adipokiny produkowane przez tkankę tłuszczową trzewną, prowadzi do rozwoju insulinooporności, uszkodzenia komórek śródbłonka. Dysfunkcja śródbłonka predysponuje do powstawania blaszek miażdżycowych i szybszego rozwoju incydentów sercowo-naczyniowych. 
Zespół metaboliczny to kompleks powiązanych...