Wstęp
Zdrowa skóra stanowi naturalną barierę przed inwazją patogenów, a urazy fizyczne w postaci otarć, skaleczeń i oparzeń, a także dermatozy uszkadzające barierę naskórkową, niedożywienie, cukrzyca oraz różne wrodzone i nabyte zespoły niedoboru odporności zwiększają ryzyko rozwoju skórnych infekcji bakteryjnych.
POLECAMY
Staphylococcus aureus (S. aureus) i paciorkowce grupy A to dwa najczęściej spotykane patogeny powodujące pierwotne i wtórne zakażenia skóry. Organizmy Gram-ujemne, takie jak pałeczki jelitowe (głównie Pseudomonas aeruginosa), wywołują infekcje skórne szczególnie w pachwinach, przewodach słuchowych, owrzodzeniach stóp i przestrzeniach międzypalcowych [1].
Mupirocyna (kwas pseudomonowy A) jest antybiotykiem wytwarzanym przez Pseudomonas fluorescens, który został po raz pierwszy opisany przez Fullera w 1971 r. [2]. Lek wykazuje działanie bakteriobójcze w stosunku do gronkowców wytwarzających penicylinazę (MSSA) i opornych na metycylinę (MRSA), a także paciorkowców (poza paciorkowcami z grupy D) oraz niektórych bakterii Gram-ujemnych, w tym Haemophilus influenzae i Neisseria gonorrhoeae. Mupirocyna jest nieskuteczna wobec większości tlenowych bakterii Gra...