Wprowadzenie
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba zapalna skóry, charakteryzująca się nawrotami i okresami remisji, często pojawiająca się już we wczesnym dzieciństwie [1]. Szacuje się, że schorzenie to dotyka ok. 4,7–9,2% dzieci oraz 0,9–1,4% dorosłych [1]. W 45% przypadków AZS rozpoczyna się w pierwszym półroczu życia, a u ok. 60% dzieci rozwija się przed ukończeniem pierwszego roku. W początkowych latach życia choroba występuje z podobną częstotliwością u obu płci, jednak po szóstym roku życia częściej dotyka dziewczynki [1].
Przyczyny AZS są złożone i nie do końca poznane, uwzględnia się bowiem czynniki genetyczne, zaburzenia immunologiczne, czynniki środowiskowe oraz aspekty psychosomatyczne. Kluczowe znaczenie w rozwoju choroby ma defekt bariery naskórkowej prowadzący do utraty nawilżenia, nasilenia suchości skóry oraz ułatwiający kolonizację drobnoustrojów, takich jak Staphylococcus aureus czy Malassezia furfur, oraz penetrację alergenów w głąb skóry [2].
Częstość występowania alergii pokarmowej u pacjentów z AZS wynosi ok. 15%. Najczęściej spotykane alergeny pokarmowe zależą od grupy wiekowej, ale są to przede wszystkim białka mleka krowiego, białka jaja kurzego, białka roślinne (takie jak soja i zboża), białka ryb oraz orzeszki ziemne [1]. Alergiczny nieżyt nosa rozwija się u ok. 34%, a astma – u 20–35% pacjentów z AZS [1].
Do głównych alergenów powietrznopochodnych należą roztocza kurzu domowego, pyłki roślin, a także sierść i naskórek zwierząt [2]. Wziewna lub kontaktowa ekspozycja na te alergeny może prowadzić do zaostrzenia objawów AZS [2].
POLECAMY
Obraz kliniczny
Lokalizacja zmian...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- Roczną prenumeratę kwartalnika "Wiadomości dermatologiczne"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
- ...i wiele więcej!
