Wirus opryszczki pospolitej (herpes simplex virus – HSV) jest patogenem z grupy otoczkowych DNA wirusów należących do rodziny herpeswirusów. Wyróżnia się dwa typy wirusa HSV – HHV-1 (human herpesvirus) oraz HHV-2. Typ pierwszy odpowiada przede wszystkim za opryszczkę wargową, natomiast drugi powoduje opryszczkę narządów płciowych oraz opryszczkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chociaż oba typy mogą powodować zmiany chorobowe w różnej lokalizacji ciała, zajmując nie tylko skórę, ale też narządy wewnętrzne, w tym układ nerwowy [1]. Szacowanie skali zakażenia wirusem opryszczki jest trudne ze względu na fakt, że często choroba przebiega bezobjawowo, a sam wirus może pozostawać w fazie uśpienia przez wiele lat.
W większości zakażenie pierwotne HHV-1 następuje w wieku wczesnodziecięcym. W przypadku HHV-2 momentem ekspozycji najczęściej jest inicjacja seksualna [2, 3].
Opryszczka narządów płciowych częściej występuje u osób dorosłych niż u dzieci.
Do czynników ryzyka zaliczane są: młody wiek inicjacji seksualnej, duża liczba partnerów seksualnych, stosunek bez zabezpieczenia w postaci prezerwatyw, niski poziom wykształcenia oraz niski status socjoekonomiczny. Do zakażenia wirusem dochodzi przede wszystkim przez kontakt z płynami ustrojowymi nosiciela, takimi jak łzy, ślina, śluz z dróg rodnych czy sperma, jednakże najbardziej zakaźny materia...
Opryszczka narządów płciowych – rozpoznanie, leczenie, profilaktyka
Wirus opryszczki pospolitej (herpes simplex virus – HSV) jest patogenem z grupy otoczkowych DNA wirusów należących do rodziny herpeswirusów. Opryszczka narządów płciowych częściej występuje u osób dorosłych niż u dzieci. Do czynników ryzyka zaliczane są: młody wiek inicjacji seksualnej, duża liczba partnerów seksualnych, stosunek bez zabezpieczenia w postaci prezerwatyw, niski poziom wykształcenia oraz niski status socjoekonomiczny.