Czerniak jest nowotworem skóry wywodzącym się z komórek barwnikowych – melanocytów. Mimo że jest trzecim co do częstości występowania nowotworem skóry, po raku podstawnokomórkowym i raku kolczystokomórkowym, odpowiada za największą liczbę zgonów z powodów nowotworów skóry. Mimo że złotym standardem w rozpoznawaniu czerniaka pozostaje badanie histopatologiczne usuniętej zmiany, dzięki rozszerzeniu badania klinicznego o badanie dermatoskopowe możemy zwiększyć czułość badania powyżej 90% i jednocześnie zredukować liczbę zmian bioptowanych w celu rozpoznania jednego czerniaka [1].
Dermatoskopia jest nieinwazyjnym badaniem z wykorzystaniem dermatoskopu złożonego z układu optycznego ze źródłem światła. Większość dermatoskopów pozwala na dziesięciokrotne powiększenie ocenianej zmiany, uwidaczniając struktury zlokalizowane poniżej warstwy rogowej i pozwalając na rozpoznanie czerniaka w stadium, w którym nie prezentuje on jeszcze klinicznych cech wskazujących na złośliwy charakter zmiany. Ponadto pozwala na zwiększenie czułości i specyficzności badania przy nieznacznym przedłużeniu czasu potrzebnego na zbadanie pacjenta [2].
Przez ostatnie 30 lat opisano liczne struktury dermatoskopowe pomocne w rozpoznaniu czerniaka. Dodatkowo w celu ułatwienia nauki dermatoskopii przygotowano algorytmy diagnostyczne wykorzystujące wybrane z nich, cechujące się dużą czułością i specyficznością. Wśród nich są: siedmiopunktowa skala, algorytm chaos i wzory, prognoza bez barwnika, metoda Menziesa, algorytm CASH, dermatoskopowa reguła ABCD oraz skierowane do mniej doświadczonych lekarzy trzypunktowa skala i algorytm TADA [3].
POLECAMY
Struktury dermatoskopowe
Podstawą diagnostyki zmian melanocytarnych jest znajomość podsta...