Wybrane objawy niepożądane izotretynoiny obserwowane w ginekologii

Wiadomości dermatologiczne

Izotretynoina (kwas 13-cis-retinowy) jest syntetycznym stereoizomerem kwasu all-trans-retinowego (ATR). Jest stosowana w dermatologii od 1982 r. i uznawana za najskuteczniejszy lek w leczeniu trądziku, oddziałujący na wszystkie czynniki patogenezy choroby. Terapia powoduje długotrwałą remisję lub znaczącą poprawę u wielu pacjentów. Z uwagi na możliwe działania niepożądane związane z suchością skóry i błon śluzowych można się liczyć z wystąpieniem u pacjentek suchości pochwy, co predysponuje do zwiększonej częstości infekcji intymnych oraz dysfunkcji seksualnych.

Izotretynoina ogólnoustrojowa jest jedynym lekiem, który działa na wszystkie mechanizmy etiopatogenetyczne trądziku. Preparat zmniejsza wydzielanie sebum, hamuje proliferację bakterii, hamuje proliferację komórek, indukuje różnicowanie i apoptozę w różnych typach komórek, kontroluje powstawanie mikrozaskórników, ogranicza powstawanie zaskórników, normalizuje złuszczanie naskórka, a także wykazuje właściwości przeciwzapalne [1]. Doustna izotretynoina jest leczeniem z wyboru w ciężkich postaciach trądziku (postać guzkowo-torbielowata, trądzik ropowiczy, trądzik skupiony, trądzik piorunujący). Aktualne rozszerzone wskazania zalecają stosowanie leku także w postaciach średnio ciężkich, niereagujących na terapię konwencjonalną, w postaciach z nasilonym łojotokiem lub wykazujących tendencję do bliznowacenia. Izotretynoina jest stosowana również w leczeniu innych dermatoz, m.in. trądziku różowatego lub łuszczycy, oraz w medycynie estetycznej w profilaktyce starzenia się skóry [2]. 
Podczas stosowania izotretynoiny należy się liczyć z możliwościami wystąpienia różnych działań niepożądanych pod postacią reakcji skórno-śluzówkowych (np. zapalenia czerwieni wargowej, zapalenia spojówek, krwawienia z nosa, suchości skóry i błon śluzowych, w tym okolic intymnych), odchyleń w badaniach laboratoryjnych (m.in. zaburzeń gospodarki lipidowej i podwyższenia poziomu transaminaz) i dolegliwości ze strony różnych narządów (najczęściej bólów kostno-stawowych i mięśniowych oraz bólów głowy). Zazwyczaj objawy te mają charakter przejściowy i ustępują po zmniejszeniu dawki lub zakończeniu kuracji [2]. 

POLECAMY

Teratogenność leku

Najpoważniejszym działaniem niepożądanym jest teratogenność leku, o czym leczone pacjentki muszą być dokładnie powiadomione, powinny znać zasady terapii oraz stosowania skutecznej antykoncepcji. Przed rozpoczęciem leczenia pacjentka podpisuje zgodę na terapię oraz oświadcza, iż rozumie i akceptuje konieczność stosowania skutecznej, nieprzerywanej antykoncepcji przez miesiąc przed rozpoczęciem leczenia, w trakcie jego trwania i przez miesiąc po zakończeniu leczenia. Kobiety w wieku rozrodczym aktywne seksualnie powinny przez cały ten okres stosować co najmniej dwie powszechnie uznane formy antykon...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • Roczną prenumeratę kwartalnika "Wiadomości dermatologiczne"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy