Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą zapalną chorobą skóry o wieloczynnikowej etiologii, charakteryzującą się specyficznymi dla wieku dziecięcego zmianami skórnymi, suchością i silnym świądem. Według szacunków International Study of Asthma and Allergies in Childhood (ISAAC) AZS globalnie dotyczy 15–20% dzieci i 1–3% dorosłych [1]. Dane dotyczące rozpowszechnienia choroby wykazują wyraźne różnice geograficzne, niemniej podkreśla się rosnący trend występowania choroby. Jakkolwiek dotychczas tylko jedno badanie wyczerpująco przeanalizowało częstość występowania AZS w dzieciństwie –
przeprowadzono je w 2008 r. i wykazało ono, że AZS dotyka ok. 30% dzieci w wieku sześciu–siedmiu lat [2]. Warto podkreślić, że początek choroby w wieku poniżej szóstego miesiąca występuje u mniej więcej 45% pacjentów, w wieku poniżej roku – u ok. 60% chorych i w ciągu pierwszych pięciu lat – w blisko 89% wszystkich przypadków. Ponadto AZS częściej występuje w krajach uprzemysłowionych i o wysokich dochodach niż w krajach rolniczych o niskich dochodach [3].
Niewątpliwie wysoka częstość występowania i przewlekły przebieg przekładają się na społeczno-ekonomiczne znaczenie choroby. U niemowląt największy wpływ AZS obejmuje świąd, utratę snu, zmiany nastroju i zachowania. Co istotne, AZS u dzieci zaburza sen, powoduje zmęczenie i drażliwość u rodziców, upośledza codzienne czynności oraz ogranicza czas wolny, a także pogarsza samopoczucie psychiczne i emocjonalne. To w połączeniu z faktem, że mniej więcej połowa pacjentów cierpi okresowo na umiarkowane lub ciężkie AZS, podkreśla konieczność optymalnego postępowania i najszybszego wprowadzenia odpowiednio dostosowanej terapii [4–6].
POLECAMY
Cechy kliniczne AZS u dzieci
Podstawowe cechy AZS są podobne u dzieci i dorosłych, w tym skórne zmiany wypryskowe w okolicach zgięciowych, obecność atopii i suchości skóry. Podkreśla się, że u pacjentów dorosłych częściej obserwuje się przewlekłe manifestacje choroby, częstsze występowanie i różne wzorce wyprysku rąk oraz wyraźny związek aktyw...