Leczenie łagodnych i umiarkowanych zakażeń grzybiczych paznokci

Praktyka kliniczna

Grzybica paznokci (onychomikoza) to przewlekłe zakażenie paznokci, które najczęściej objawia się w postaci zmiany zabarwienia, onycholizy i pogrubienia płytki paznokciowej. W dotychczas przeprowadzonych badaniach wykazano większą częstość występowania choroby w starszym wieku, a dominującym rodzajem grzybów chorobotwórczych są dermatofity. Leczenie grzybicy paznokci powinno mieć na celu wyeliminowanie patogenu chorobotwórczego i przywrócenie prawidłowego stanu paznokcia. Jednakże grzybica paznokci w aspekcie terapeutycznym stanowi wyzwanie i wiąże się z wysokim odsetkiem nawrotów i niepowodzeń leczenia. W niniejszym artykule omówiono leczenie zakażeń grzybiczych paznokci ze szczególnym uwzględnieniem roli terapeutycznej cyklopiroksu.

Wprowadzenie

Grzybica paznokci (onychomikoza) to przewlekłe zakażenie paznokci, które najczęściej objawia się w postaci zmiany zabarwienia, onycholizy i pogrubienia płytki paznokciowej. Infekcja występuje przeważnie w obrębie stóp i może obejmować różne elementy aparatu paznokciowego, w tym łożysko, macierz i płytkę paznokcia. Grzybica paznokci dotyka pacjentów w każdym wieku, jakkolwiek w dotychczas przeprowadzonych badaniach wykazano większą częstość występowania choroby w starszym wieku. Pozostałe czynniki ryzyka onychomikozy obejmują: cukrzycę, grzybicę stóp, zaburzenia krążenia obwodowego, immunosupresję, łuszczycę, zespół Downa, noszenie okluzyjnego obuwia z nieprzewiewnych materiałów i otyłość [1–4]. Częstość występowania grzybicy paznokci na świecie szacuje się na 10% i stanowi ona do 50% chorób paznokci [5]. 
Dominującym rodzajem grzybów chorobotwórczych są dermatofity, z gatunkami Trichophyton rubrum i Trichophyton mentagrophytes odpowiedzialnymi za 60–70% infekcji. Drożdżaki wywołują ok. 20% przypadków grzybicy paznokci, a grzyby niedermatofitowe – pozostałe 10%. Badania wykazały, że infekcje mieszane, niedermatofitowe i drożdżakowe są bardziej rozpowszechnione, niż wcześniej sądzono, szczególnie w cieplejszym klimacie [6]. 
Uważa się, że grzybica paznokci w aspekcie terapeutycznym stanowi wyzwanie i wiąże się z wysokim odsetkiem nawrotów i niepowodzeń leczenia. Co istotne, uwzględniając ograniczone wskaźniki remisji choroby po zastosowaniu miejscowych preparatów przeciwgrzybiczych, niekiedy konieczne jest wdrożenie doustnych leków przeciwgrzybiczych, jakkolwiek w przypadku terapii ogólnych wymagany jest długi czas leczenia, co stwarza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych i interakcji lekowych [6].

POLECAMY

Obraz kliniczny, podział 

Zazwyczaj pacjenci zgłaszają się z powodu zmienionego zabarwienia płytki paznokciowej, hiperkeratozy, onycholizy i nadmiernej kruchości płytek paznokciowych (ryc. 1).

Ryc. 1. Zmieniona chorobowo płytka paznokciowa palucha w przebiegu grzybicy dermatofitowej

Obecnie najczęściej wykorzystywaną klasyfikacją onychomikoz jest podział kliniczny według Hay i Baran [7]:
 
Dystalna boczna podpaznokciowa grzybica paznokci (ang. distal and lateral subungual onychomycosis – DLSO) – to najpopularniejszy podtyp grzybicy paznokci. Występuje, gdy inwazja grzybicza pochodzi z dystalnej lub bocznej powierzchni płytki paznokcia. Cechy kliniczne obejmują: 

  • hi...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • Roczną prenumeratę kwartalnika "Wiadomości dermatologiczne"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy