Jak program lekowy dupilumabu zmienił rzeczywistość leczenia atopowego zapalenia skóry?

Wiadomości dermatologiczne

Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą, nawrotową dermatozą zapalną, charakteryzującą się nasilonym świądem. Choroba występuje w każdym wieku, jednak najczęściej pojawia się w populacji dziecięcej i ma tendencję do ustępowania w późnym wieku przedszkolnym. Atopowe zapalenie skóry przyczynia się do stygmatyzacji, izolacji społecznej i znaczącego obniżenia jakości życia pacjenta. Leczenie obejmuje edukację, profilaktykę, wzmacnianie uszkodzonej bariery naskórkowej przez stosowanie emolientów, przeciwzapalne leczenie miejscowe, fototerapię i leczenie ogólne. Od czasu wprowadzenia programu lekowego leczenia ciężkiej postaci atopowego zapalenia skóry pacjenci mają dostęp do nowoczesnych terapii, w tym do pierwszego zarejestrowanego leku biologicznego – dupilumabu. Lek ten charakteryzuje się wysoką długotrwałą skutecznością zarówno w zakresie redukcji zmian skórnych, jak i świądu, potwierdzoną badaniami klinicznymi oraz wynikami codziennej praktyki klinicznej, przy jednoczesnej niewielkiej ilości skutków ubocznych, i jest cenną opcją terapeutyczną dla chorych z ciężką postacią atopowego zapalenia skóry, zarówno dorosłych, jak i dzieci. Dupilumab jest pierwszym lekiem biologicznym zarejestrowanym do leczenia ciężkiego AZS w USA i w Unii Europejskiej dla dorosłych i dzieci od 6. miesiąca życia, a od listopada 2022 r. dostępny jest w Polsce w programie lekowym dla dzieci od 6. r.ż. i starszych.

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą, zapalną dermatozą, charakteryzującą się zwykle nasilonym świądem. Etiopatogeneza tego schorzenia nie jest w pełni poznana, jednak uważa się, że do rozwoju choroby przyczyniają się predyspozycje genetyczne, czynniki środowiskowe, zaburzenia bariery naskórkowej oraz zaburzenia wrodzonego i nabytego układu odpornościowego. 

POLECAMY

AZS najczęściej występuje u dzieci. Pierwsze objawy obserwuje się zwykle w pierwszym półroczu życia. U większości chorych (40–80%) AZS ulega wygaszeniu w wieku przedszkolnym, do 5. r.ż. Szacuje się, że w Polsce na AZS choruje ok. 5–9% dzieci. Choroba występuje także u dorosłych i dotyczy 0,9–1,4% osób dorosłych w Polsce [1]. 

AZS, zwłaszcza o średnim i dużym nasileniu, ma znaczący wpływ na jakość życia pacjentów i członków ich rodzin [2]. 

Świąd towarzyszący chorobie ma istotny wpływ na zaburzenia snu, zaburzenia koncentracji, osiągnięcia szkolne i zawodowe. Wielu pacjentów doświadcza stygmatyzacji i izolacji społecznej w związku z widocznymi i rozległymi zmianami skórnymi. U pacjentów z AZS wzrasta ryzyko depresji i myśli samobójczych [3]. 

Leczenie AZS powinno być wielopłaszczyznowe i dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Podstawą leczenia u każdego chorego jest przede wszystkim edukacja, eliminacja czynników drażniących ze środowiska oraz stosowanie emolientów w celu nawilżenia i odbudowy uszkodzonej bariery naskórkowej. Leczenie farmakologiczne jest uzależnione od stopnia nasilenia zmian zapalnych i świądu [4]. 

Do oceny nasilenia objawów chorobowych w przebiegu AZS w...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • Roczną prenumeratę kwartalnika "Wiadomości dermatologiczne"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy