Insulinooporność w przebiegu trądziku pospolitego

Wiadomości dermatologiczne

Trądzik pospolity jest schorzeniem, które dotyczy ponad 85% nastolatków, jednak pomimo jego powszechności leczenie wciąż bywa niezadowalające. Okazuje się, że do wystąpienia trądziku może się przyczynić nadmiar insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1), który prowadzi do nadaktywności szlaku sygnalizacyjnego kompleksu 1 kinazy mTOR (mTORC1). Mechanizmy te zauważono także u pacjentów z insulinoopornością, co pozwala nam przypuszczać, że leczenie insulinooporności może przynieść korzyści u pacjentów chorujących na trądzik. W terapii insulinooporności kluczowe jest wprowadzenie diety o niskim indeksie glikemicznym, unikanie mleka i produktów mlecznych oraz aktywność fizyczna. Możliwą modyfikacją w leczeniu opornego trądziku jest metformina – lek uwrażliwiający tkanki na insulinę. Dotychczasowe obserwacje pokazują korzystne efekty takiej terapii i dają perspektywę na wyleczenie opornego trądziku.
 

Trądzik pospolity jest powszechnym schorzeniem, które dotyczy 33% osób w wieku od 15 do 44 lat i aż 85% nastolatków [1, 2]. Do mechanizmów jego powstania możemy zaliczyć przede wszystkim nadmierne wydzielanie sebum oraz hiperkeratozę, czyli nadmierne rogowacenie ujść mieszków włosowych. W obrębie trądzikowych zmian skórnych zauważa się często stan zapalny oraz kolonizację bakteriami Cutibacterium acnes. Aczkolwiek wiadomo już, że patogeny te nie są bezpośrednią przyczyną choroby, gdyż ich obecność została wykryta także u osób zdrowych [3]. Zbadano, że na wystąpienie trądzikowych zmian skórnych w 81% mają wpływ także czynniki genetyczne [4]. 
Zaburzenia hormonalne odgrywają znaczącą rolę w patogenezie trądziku, dlatego też jest on najczęściej obserwowany w okresie młodzieńczym, w którym wzrastają poziomy hormonu wzrostu (GH), insuliny oraz insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1) [5]. Stymulacja receptorów dla IGF-1 przez insulinę i IGF-1 nie tylko prowadzi do nadmiernego powstawania keratynocytów, sebocytów i wydzielania dużej ilości sebum, ale także wzmaga wydzielanie androgenów, które są niezależną przyczyną tej choroby [6]. Wysokie poziomy IGF-1, a co za tym idzie – trądzik, występują w zespole policystycznych jajników oraz akromegalii [7, 8]. U pacjentów chorujących na zespół Larona, czyli niedobór IGF-1, wcale nie obserwuje się zmian trądzikowych [5].
Hiperinsulinemia, wymieniona wyżej jako jedna z przyczyn trądziku, to także główna cecha pacjentów z insulinoopornością. Pojęcie insulinooporności oznacza zmniejszoną wrażliwość tkanek, takich jak tkanki mięśniowa, tłuszczowa czy wątrobowa, na działanie insuliny, co prowadzi do wzrostu stężenia zarówno glukozy, jak i insuliny [9]. Do głównych przyczyn występowania insulinooporności możemy zaliczyć otyłość oraz styl życia, w którym możemy z pewnością wyróżnić palenie papierosów oraz nieodpowiednią dietę [10, 11]. 
Otyłość również jest związana z występowaniem trądziku. Ponadto zauważono zwiększenie nasilenia trąd...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • Roczną prenumeratę kwartalnika "Wiadomości dermatologiczne"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy