Bezpieczne mycie – surfaktanty a bariera skórna

Wiadomości dermatologiczne Otwarty dostęp

Technologia wytwarzania środków do mycia ma długą historię. Wszelkie kierunki rozwoju miały na uwadze pozyskiwanie bezpiecznych środków do mycia ciała, włosów oraz twarzy. Bezpieczeństwo tych środków jest ściśle związane z surfaktantami (surface active compounds – SAC) zastosowanymi w preparacie, ale nie bez znaczenia są także substancje towarzyszące. Bardzo często przyczyną problemów skórnych, takich jak: suchość skóry, podrażnienie, świąd, mogą być stosowane środki do mycia. Do kontaktu skóry z surfaktantami dochodzi nie tylko podczas zabiegów higienicznych, ale również ze względu na powszechność ich występowania w czasie styczności z środkami chemii gospodarczej, żywnością i innymi. Z tego względu pewne grupy zawodowe są szczególnie narażone na kontakt z detergentami. Zrozumienie interakcji skóra – bariera skórna – surfaktant oraz konsekwencje kliniczne tych zjawisk wydają się bardzo ważne dla właściwego planowania procesu terapeutycznego w chorobach skóry oraz alergologii.

Oczywistym i pożądanym efektem związanym ze stosowaniem surfaktantów jest efekt mycia skóry (zabieg higieniczny). Jednak poza nim spodziewać się można również działań niepożądanych. Do działań takich należą: naruszenie struktury warstwy rogowej naskórka (stratum corneum – SC), wypłukiwanie lipidów oraz białek, jak również wbudowywanie się surfaktantów w struktury warstwy rogowej. Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie aktualnej wiedzy w zakresie interakcji skóra–bariera skórna–surfaktant w ujęciu molekularnym. Wiele uwagi autor artykułu poświęca bezpieczeństwu stosowanych surfaktantów w produktach myjących i w sposób przystępny stara się pokazać te interakcje. Zrozumienie tych mechanizmów jest niełatwe, ale może mieć bardzo duże znaczenie dla procesu terapeutycznego w aspekcie zależności lek–emolient–produkt do mycia. 
Obecnie coraz więcej prac badawczych w zakresie pozyskiwania surfaktantów dotyczy surfaktantów na bazie aminokwasów oraz surfaktantów geminalnych (wielofunkcyjnych). Nowe surfaktanty, jak również substancje pomocnicze, przyczyniają się do tworzenia coraz lepszych preparatów do mycia twarzy, ciała i włosów. Nadrzędnym celem producentów powinno być dostarczanie produktów nie tylko bezpiecznych w rozumieniu zależności potencjał drażniący – reakcje alergiczne, ale również utrzymujących poziom nawilżenia skóry w stosunkowo długim czasie. 

POLECAMY

Podział oraz mechanizm działania surfaktantów

Najogólniej ujmując, mycie to usuwanie brudu, łoju oraz innych zanieczyszczeń z powierzchni skóry. Ponieważ surfaktanty mają hydrofilowe główki o charakterze polarnym oraz lipofilowe niepolarne ogony, mają one zdolność wiązania substancji lipofilowych, a następnie ich rozpuszczania, tak by brud mógł być wypłukany wodą. Po przekroczeniu pewnego stężenia, nazywanego krytycznym stężeniem micelarnym (critical micelle concentration – CMC), monomery surfaktantów gromadzą się w micele, czyli tzw. agregaty, w których hydrofilowe główki stykają się z polarnym rozpuszczalnikiem (wodą), a hydrofobowe ogony orientują się do środka miceli. Brud i lipofilowe cząstki zos...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • Roczną prenumeratę kwartalnika "Wiadomości dermatologiczne"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy