Wprowadzenie
Raki skóry są najczęstszymi nowotworami człowieka. W Niemczech, kraju o podobnych warunkach geograficznych, w 2020 r. rozpoznano ponad 200 tys. przypadków (w Polsce zgłaszalność jest na poziomie powyżej 10 tys.). Pomimo dużej liczby przypadków raków skóry związana z nimi śmiertelność jest na niskim poziomie – ok. 1,2 na 100 tys. mieszkańców [1]. Jednocześnie duża liczba chorych stanowi obciążenie dla opieki zdrowotnej, ponadto duże zmiany mogą stanowić wyzwanie terapeutyczne i wymagać rozległych zabiegów chirurgicznych, a czasami chemio- lub radioterapii [2].
POLECAMY
Rak podstawnokomórkowy
Rak podstawnokomórkowy może się rozwijać jako postać powierzchowna, klinicznie prezentująca się jako dobrze odgraniczona, rumieniowa zmiana z pojedynczymi nadżerkami. Wraz z rozwojem zmiany dochodzi do jej przerostu z wytworzeniem się wewnątrz guzków. W przypadku postaci guzkowej może być ona w barwie skóry, częściowo z niebieskimi strukturami, lub może być w całości koloru niebieskiego. W centrum zmiany obserwujemy owrzodzenie, w niektórych przypadkach może być ono dominujące, otoczone jedynie niewielkim perłowym wałem – tworzy wówczas tzw. wrzód drążący (ulcus rodens).
Dermatoskopia w przypadku raka podstawnokomórkowego pozwala na postawienie niemal pewnej diagnozy. Jej czułość w tym przypadku osiąga 91%, ze specyficznością na poziomie 95%. Obraz dermatoskopowy w przypadku raka podstawnokomórkowego różni się w zależności od podtypu guza [3].
W tabeli 1. przedstawiono opis struktur dermatoskopowych obserwowanych w rakach skóry [4].
|
Nazwa |
Opis struktury dermatoskopowej |
|
Struktury przypominające liść klonu |
Linijne struktury wywod... |
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- Roczną prenumeratę kwartalnika "Wiadomości dermatologiczne"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
- ...i wiele więcej!
