Wzrasta liczba infekcji powodowanych zarówno przez Staphylococcus aureus (S. aureus), jak i Staphylococcus epidermidis (S. epidermidis) oraz inne koagulazo-negatywne gronkowce. Mechanizm tych infekcji zależy od lokalizacji ich ogniska. Gronkowce mogą być przyczyną zapalenia stawów, ścięgien, wsierdzia, kości, płuc, układu moczowego, protez stawowych, zastawek serca, kateterów, zatruć pokarmowych i infekcji skóry. W tym ostatnim przypadku powodują liszajec zakaźny, zapalenie mieszków włosowych, czyraki, gronkowcowe złuszczające zapalenie stawów (zespół SSSS – staphylococcal scalded skin syndrome), ale mogą także wtórnie infekować zmiany skórne, np. owrzodzenia. Objawy kliniczne infekcji są efektem działania toksyn produkowanych przez bakterie. Należą do nich: Panton–Valentine leukocydyna (PVL), eksfoliatyny (ETs), enterotoksyny, toksyna zespołu wstrząsu toksycznego (TSST-1, ang. toxic shock syndrome toxin-1). Rzadziej przyczyną jest bakteriemia. Leczenie choroby nadal może okazać się wyzwaniem.
