Autor: Aleksandra Kośny

lek.; Klinika Dermatologii i Wenerologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
 

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Lebrikizumab – nowa opcja terapeutyczna w leczeniu atopowego zapalenia skóry

Atopowe zapalenie skóry stanowi poważny problem w społeczeństwie ze względu na częstość jego występowania, fakt, że dotyka osób w każdym wieku, a także przewlekły, nawrotowy przebieg. Zmiany chorobowe pod postacią wyprysku z towarzyszącym nasilonym świądem mogą istotnie obniżać jakość życia, wpływając na stan skóry, samopoczucie, zdolność do codziennego funkcjonowania, w tym do pracy, nauki, snu i relacji międzyludzkich. Patogeneza choroby obejmuje wzajemnie na siebie oddziałujące zaburzenia bariery naskórkowej, czynniki genetyczne i zaburzenia immunologiczne. Te ostatnie stanowią podstawę do tworzenia nowoczesnych metod leczenia, ponieważ mimo dostępności wielu opcji terapeutycznych cały czas pojawiają się trudności w dobraniu skutecznej, bezpiecznej dla pacjenta terapii. Dostępnych jest już kilka leków biologicznych skierowanych przeciwko interleukinom 13 i 4, a także inhibitorów ścieżki kinaz janusowych (anty-JAK), które możemy dobierać u pacjentów w zależności od przebiegu choroby, wieku, predyspozycji osobniczych, tak aby terapia była jak najbardziej spersonalizowana i działała na konkretny mechanizm chorobowy, zmniejszając ryzyko działań niepożądanych. W ostatnim czasie zakończyły się badania III fazy dotyczące lebrikizumabu – monoklonalnego przeciwciała IgG4, o wysokim powinowactwie, które selektywnie wiąże się z IL-13, opisywaną jako główna cytokina biorąca udział w patogenezie choroby. Wyniki badań wykazały skuteczność i bezpieczeństwo leku, który efektywnie redukuje nasilenie objawów chorobowych i częstość zaostrzeń oraz poprawia ocenę jakości życia badanych.

Czytaj więcej