Dermatoskopia jest metodą obrazowania zmian skórnych, która dzięki zastosowaniu układu optycznego umożliwia dziesięciokrotne powiększenie zmiany oraz uwidocznienie struktur znajdujących się poniżej warstwy rogowej naskórka. Badanie to pozwala na wstępną diagnostykę nowotworów skóry z większą czułością i swoistością w porównaniu z oceną kliniczną, co sprzyja rozpoznawaniu zmian we wcześniejszych stadiach, wdrażaniu odpowiedniego leczenia oraz ograniczeniu liczby wycięć koniecznych do wykrycia pojedynczego czerniaka. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie podstawowych wzorców dermatoskopowych obserwowanych w najczęstszych zmianach skórnych – zarówno łagodnych, jak i złośliwych. Jego celem jest uporządkowanie definicji oraz nazewnictwa stosowanego w terminologii metaforycznej dla najczęściej spotykanych struktur dermatoskopowych. Szczególną uwagę zwrócono na cechy dermatoskopowe czerniaka, plamy soczewicowatej, rogowacenia łojotokowego, włókniaka twardego, naczyniaka rubinowego oraz raków: podstawnokomórkowego i kolczystokomórkowego. Podkreślono znaczenie wzorców nieregularnych w diagnostyce zmian skóry gładkiej, a także wskazano ograniczenia terminologii metaforycznej, której nazewnictwo bywa zależne od rozpoznania klinicznego.