Metotreksat jest lekiem zarejestrowanym w leczeniu ciężkiej, opornej na leczenie łuszczycy. Jest jednym z najczęściej stosowanych leków systemowych w terapii tej choroby. Mimo że lek ten może powodować poważne skutki uboczne, wieloletnie doświadczenie w stosowaniu metotreksatu oraz badania naukowe pozwoliły na dokładne poznanie jego profilu bezpieczeństwa i opracowanie algorytmów terapeutycznych. Przy zachowaniu odpowiednich zasad kwalifikacji oraz monitorowania pacjentów metotreksat umożliwia skuteczne i bezpieczne leczenie chorych na łuszczycę w codziennej praktyce klinicznej. W ostatnim czasie coraz większą popularność zyskuje metotreksat w formie roztworu do wstrzykiwań, stosowany podskórnie. Charakteryzuje się on szybszym efektem terapeutycznym i większą skutecznością, zwłaszcza gdy zalecane jest leczenie dawkami powyżej 15 mg/tydzień. Duża grupa pacjentów, u których metotreksat w formie doustnej powodował działania niepożądane w postaci dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, podaje lepszą tolerancję leku w formie podskórnej. Mimo dynamicznego rozwoju nowoczesnych metod terapii łuszczycy w ostatnich latach metotreksat wydaje się lekiem ponadczasowym. Stosowany może być nie tylko w monoterapii, ale także w skojarzeniu z lekami biologicznymi, głównie inhibitorami czynnika martwicy nowotworu (tumor necrosis factor alpha – TNF-alfa). Taka terapia poprawia skuteczność leczenia i zmniejsza ryzyko tworzenia przeciwciał skierowanych przeciwko lekowi biologicznemu.
