Leczenie przeciwhistaminowe w praktyce klinicznej

- nowe możliwości terapii chorób alergicznych w populacji pacjentów pediatrycznych

Wiadomości dermatologiczne Otwarty dostęp

Choroby alergiczne uznawane są obecnie za jedne z najczęściej rozpoznawanych chorób przewlekłych. Ich pierwsze objawy mogą się pojawiać już we wczesnym dzieciństwie i utrzymywać nawet przez całe życie pacjenta. Powodują one znaczne pogorszenie jakości życia chorych, prowadzą do ich istotnej absencji chorobowej w szkole i w pracy zawodowej, obniżonej efektywności profesjonalnej, a to z kolei przekłada się na bardzo wysokie koszty społeczne. Skuteczne i bezpieczne leczenie chorób alergicznych jest więc jednym z podstawowych wyzwań dla zdrowia publicznego i powinno być prowadzone w zakresie interdyscyplinarnym, czyli przez wszystkich lekarzy specjalistów medycyny rodzinnej, internistów i pediatrów we współpracy z alergologami, laryngologami i dermatologami.

Z punktu widzenia dermatologicznego pokrzywka od zawsze kojarzona jest ze stosowaniem leków przeciwhistaminowych (LP). Jest to w pełni logiczne, gdyż histamina stanowi jeden z podstawowych mediatorów warunkujących rozwój objawów choroby (rumień, obrzęk, świąd i pieczenie skóry). Nie ulega jednak wątpliwości, że w rozwoju objawów chorobowych poza histaminą udział bierze bardzo szeroki zakres zróżnicowanych mediatorów, a ich synteza i uwalnianie zależne są od rozmaitych, niejednokrotnie trudnych, a niejednokrotnie niemożliwych do ustalenia czynników przyczynowych i/lub wyzwalających [1, 2]. 

POLECAMY

Pokrzywkę w zależności od czasu utrzymywania się objawów klinicznych (okres od pierwszego epizodu wysiewu bąbli pokrzywkowych) dzieli się na ostrą (do 6 tygodni) oraz przewlekłą (okres przekraczający 6 tygodni) Tab. 1.). Z klinicznego punktu widzenia najtrudniej scharakteryzować jest przyczyny i/lub czynniki wywołujące objawy pokrzywki przewlekłej spontanicznej. W odniesieniu do przyczyn w wielu przypadkach zazwyczaj udaje się ustalić tło autoimmunologiczne (autoreaktywne lub autozapalne), jak też infekcyjne (ogniska utajonego zakażenia, Helicobacter pylori, infestacje pasożytnicze itd.) (Ryc. 1.). Dużą część przypadków klinicznych klasyfikuje się jednak jako pokrzywkę przewlekłą spontaniczną
o nieustalonej przyczynie, gdyż wysiewy bąbli pokrzywkowych (którym niejednokrotnie towarzyszą objawy obrzęku naczynioruchowego) pojawiają się spontanicznie bez uchwytnej przyczyny (która być może istnieje, ale na obecnym poziomie wiedzy i możliwości diagnostycznych pozostaje nieokreślona).

Tab. 1. Klasyfikacja podtypów pokrzywki przewlekłej (objawiającej się bąblami, obrzękiem naczynioruchowym lub obydwoma objawami)

Podtypy pokrzywki przewlekłej
Przewlekła pokrzywka spontaniczna Pokrzywka przewlekła wywołana
spontaniczne pojawianie się bąbli, 
obrzęku naczynioruchowego lub obu objawów 
≥ 6 tygodni ze znanej lub nieznanej przyczyny  
dermografizm objawowy (urticaria factitia, pokrzywka dermograficzna)
pokrzywka z zimna  (kontaktowa pokrzywka z zimna)
pokrzywka opóźniona z ucisku (pokrzywka z ucisku)
pokrzywka słoneczna (świetlna)
pokrzywka z ciepła (pokrzywka cieplna, pokrzywka kontaktowa z ciepła)
obrzęk naczynioruchowy związany z wibracją
pokrzywka cholinergiczna
pokrzywka kontaktowa
pokrzywka wodna

 

Ryc. 1....

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • Roczną prenumeratę kwartalnika "Wiadomości dermatologiczne"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy